Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu uwzględnienia przy ustaleniu wartości kapitału początkowego zatrudnienia w wymiarze ok. 1 roku z uwagi na wątpliwości co do przedłożonego duplikatu świadectwa pracy oraz braku zaewidencjonowanego na kontach ZUS faktu odprowadzenia składek na ubezpieczenie społeczne przez pracodawcę (sprawa dotyczyła zatrudnienia na przełomie 1989 i 1990 r.).
Na skutek odwołania i przeprowadzonego postępowania dowodowego udało się wykazać ponad wszelką wątpliwość, iż ubezpieczony był faktycznie zatrudniony na podstawie umowy o pracę.
W związku z powyższym Sąd Okręgowy w Olsztynie zmienił decyzję organu rentowego i zobowiązał ZUS do ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego ubezpieczonego przy uwzględnieniu do okresów składkowych ww. okresu zatrudnienia.
Na skutek ponownego przeliczenia wartość miesięcznego świadczenia emertytalnego wzrosła o ok. 150 złotych.
Sprawa prowadzona przed Sądem Okręgowym w Olsztynie (sygn. akt: IV U 42/23) przez Marcin Ignatowski
Wyrok prawomocny (ZUS nie złożył apelacji).
Uznane roszczenie uzupełniające od pracodawcy za wypadek przy pracy!!!
Powód był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na okres próby na stanowisku kierowca samochodu ciężarowego. W ramach czynności zawodowych podczas przygotowania naczepy samochodu ciężarowego do załadunku zaszła konieczność otwarcia dachu naczepy. Powód rozpoczął czynności rozsuwania dachu w trakcie którego doszło do zacięcia mechanizmu szynowego rozsuwającego dach. W związku z powyższym powód zmuszony był do użycia większej siły w celu otworzenia dachu. W wyniku szarpnięcia powód poczuł silny ból w lewym kolanie.
W związku z wypadkiem powód został przewieziony do szpitala gdzie stwierdzono uraz kolana lewego i przeprowadzono operację. Powoda zaopatrzono operacyjnie za pomocą drutu szpikowego. Następnie powód przechodził rehabilitację oraz dwa zabiegi operacyjne związane z usunięcie ww. drutu, a następnie zabieg artroskopii.
Wypadek, jakiego doznał powód został zakwalifikowany jako wypadek przy pracy. U powoda ustalono 5% trwałego uszczerbku na zdrowiu i przyznano odszkodowanie z tzw. ustawy wypadkowej. Ponadto powód otrzymał świadczenie z dodatkowego grupowego ubezpieczenia zgodnie z decyzją PZU S.A.
W toku niniejszego procesu, udało się uzyskać dla klienta dodatkowo jako roszczenia uzupełniające od pracodawcy 10.000 złotych tytułem zadośćuczynienia za krzywdę, zwrot kosztów leczenia oraz odszkodowanie za koszty opieki osoby trzeciej
Odpowiedzialność pozwanego pracodawcy została uznana w świetle regulacji art. 435 k.c. w zw. z art. 300 k.p. Przepis art. 435 k.c. wprowadza tak zwaną rozszerzoną odpowiedzialność przedsiębiorstw lub zakładów wprowadzanych w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) na zasadzie ryzyka, jednakże odpowiedzialność ta istnieje pod warunkiem, że szkoda pozostaje w normalnym związku przyczynowym z ruchem przedsiębiorstwa (art. 361 k.c.).
Sprawa prowadzona przed Sądem Rejonowym w Ostródzie (sygn. akt: IV P 175/21).
Wyrok prawomocny (pozwany nie złożył apelacji).
Sprawę prowadził Marcin Ignatowski
Deutsche Bank Polska Spółki Akcyjnej z siedzibą w Warszawie bez wynagrodzenia za korzystanie z kapitału!!!
Dokonując analizy zasadności tego roszczenia Sąd Okręgowy w Olsztynie podkreślił, że ratio legis przepisu art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG jest zniechęcający skutek wywierany na przedsiębiorców, którzy winni być zniechęcani do stosowania niedozwolonych klauzul umownych, zaś wyeliminowanie rzeczonego skutku powodowałoby, że nadal byliby oni zachęcani do stosowania rzeczonych warunków, wiedząc, że nawet gdyby miały one być unieważnione, to interes przedsiębiorców zostanie zagwarantowany. Tymczasem w ocenie Sądu zasądzenie na rzecz banku wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału penalizowałoby w istocie nie bank, lecz kredytobiorcę, zachęcając przedsiębiorcę do wprowadzania abuzywnych postanowień w kolejnych, proponowanych przez siebie konsumentom umowach.
Wyrok nie jest prawomocny – I C 52/23 Sąd Okręgowy w Olsztynie.
Sprawę prowadziła Ania Ignatowska.
Sądowy bój za zadośćuczynienie za upadek na oblodzonym chodniku.
„Odfrankowanie” kredytu
Zadośćuczynienie za uszkodzenie zęba – ciało obce w kanapce z „fast-fooda”
Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu poniesiony w wyniku upadku na chodniku
Klientka na skutek upadku na oblodzonym i nieodśnieżonym chodniku doznała licznych obrażeń, w tym złamania nadgarstka powikłanego powstaniem objawów zespołu Sudeka, czyli powikłaniem pourazowym objawiającym się postępującym zanikiem mięśni i kości, bólem i obrzękiem kończyny, zaburzeniami krążenia w jej obrębie i zmianami troficznymi skóry. W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił niewielką kwotę (6.000 zł).
Propozycja polubownego zakończenia sprawy polegała na dopłacie kwoty 2.000 złotych. Po złożoneniu pozwu ubezpieczyciel z własnej inicjatywy podjął rozmowy polubowne, zakończone zawarcie ugody pozasądowej, w ramach której klientka otrzymała dodatkowo 18.000 złotych zadośćuczynienia oraz 2.000 złotych tytułem odszkodowania za koszty opieku osoby trzeciej /męża/, a także zwrot całości kosztów procesu.
Sprawa zakończona przed pierwszym terminem rozprawy.
Warto walczyć o słuszne odszkodowanie w ramach postępowania sądowego, gdyż na etapie likwidacji szkody, ubezpieczyciele bardzo często zaniżają należne poszkodowanym kwoty.
Sprawę prowadził Marcin Ignatowski
Wyroki w sprawach „frankowych”
Dzień dobry,
z satysfakcją informujemy, że przełom roku w Kancelarii Kancelaria Radców Prawnych Ignatowscy.pl był bardzo pracowity.
Zapadło w sprawach naszych klientów kilka wyroków w sprawach tzw. kredytów waloryzowanych do CHF:
– wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 02 grudnia 2021 r. w sprawie I C 168/21p/ko PKO BP – umowa nieważna,
– wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 stycznia 2022 r. w sprawie I C 988/21p/ko PKO BP – umowa nieważna,
– wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 stycznia 2022 r. w sprawie I C 953/21p/ko PKO BP – umowa nieważna,
– wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2021 r. w sprawie I C 318/21 p/ko PKO BP – umowa nieważna,
– wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 02 grudnia 2021 r. w sprawie sygn. akt XXIV C 536/18 p/ko Bank Millennium – umowa nieważna,
– wyrok Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 08 grudnia 2021 r. w sprawie sygn. akt I C 368/20 p/ko Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu – zasądzono nadpłatę oraz ustalono bezskuteczność zakwestionowanych postanowień umowy.
Orzeczenia są nieprawomocne.
Niestety… na uchwałę przyjdzie nam jeszcze poczekać…
W związku z trwającą hospitalizacją Pierwszego Prezesa SN, Zarządzeniem nr 31/2021 z dnia 17 marca 2021 r. termin posiedzenia całego składu Izby Cywilnej w sprawie z wniosku Pierwszego Prezesa SN o rozstrzygnięcie zagadnień prawnych dotyczących tematyki kredytów denominowanych i indeksowanych w walutach obcych (sygn. akt III CZP 11/21) został zmieniony z dnia 25 marca 2021 r. na dzień 13 kwietnia 2021 r.
Jednocześnie informujemy, że czynności w sprawie III CZP 11/21 podejmowane są sprawnie i terminowo. W ubiegłym tygodniu do sędziów została wysłana notatka Biura Studiów i Analiz SN, jak również referat sędziego sprawozdawcy.